de pampas

Wat een wereld, 1000 km uitgestrektheid, alleen maar dorre struiken, en dan denk je hier leeft toch helemaal niets. Maar je hoeft er maar een meter in te lopen en dan zie je allemaal holletjes in de grond en een groot nest in zo'n struik. Ook grazen hier veel lama's, maar van Esquel naar Bariloche kwamen door nationale parken, waar wel veel groen was, maar we zagen oog rode rotsegebergtes met grote kaktussen er tussen, nee daar zat geen kak tussen. In en nabij Bariloche op het mooiste plekje van de wereld zaten wij in een hotel, ja wel 2 nachten, het heet Liao Liao, vlakbij een groot skigebied, Cnia. Suiza, het hotel heeft ook een golfbaan, waar we 9 holes gelopen hebben, voor de broodnodige beweging, was erg leuk, vooral omdat er ook hele aparte vogels zo groot als kippen mee liepen. Deze hadden een mooie rode buik en waren helemaal niet bang. Zo reden we nog dagen door Argentinie naar het noorden vlak langs de grens met Chili, over de meest slechte wegen,  heel veel zand en gravel wegen, dat is nog niet het ergste, alleen de stoffilter van de auto, gaat er van verstopt zitten, maar die wasborden er tussen,zand met golvende oppervlakten, daarvan rammelt alles los. Wim blijft goed alles nakijken en weer vastdraaien. Zapala is een woestijnstad in deze hotels ook in San Rafael zit een casino, ik denk om het hotel toch meer winstgevend te maken. Ook in Mendosa, Villa Union en Cafayate kwamen we laat binnen, na weer zoveel wedstrijden en races op circuis, er was een mustang over de kop geslagen bij zo'n rally proef, ze reden de volgende dag gewoon weer mee, dat we na het eten, nog wat aan de auto sleutelden, wat broodnodig was en dan meteen in bed vielen om s'morgens weer om half 7 weer klaar te staan voor vertrek. Maar in Salta hadden we het circuis gereden, best wel goed gedaan, maar met veel geluk dat de hele uitlaat er niet onderuit viel, we hadden zoveel wasborden moeten rijden die dag, met zoveel herrie van een gat bij het spruitstuk dat iedereen om keek als we eraan kwamen. Dus s'avonds niet naar het eten , maar de hele avond naar een garage, we vonden er eentje waar ze echt deskundig waren in het repareren van uitlaten. Er werd gelast en steunen aan gebracht, nieuwe pakkingen gezet en staten maar. Nu had onze mus gelukkig weer een super de lux geluidje. Mus moest de volgende dag over hele hoge bergen klimmen, en dat kan niet met een kapotte uitlaat, want dan heeft ie geen power genoeg. Op weg maar weer de volgende dag richting Chili, over een droge rivierbedding waar je af en toe beekjes moet oversteken, maar ook veel super goede asfaltwegen, daarna weer zand. Met een wedstrijd waar we na de wedstrijd erachter kwamen dat we de stuurstang los hadden zitten, Wim weer helemaal zelf gefixt, gravel wegen door rotspartijen zoooo mooi en toen moesten we gaan klimmen de eerste pas was 4144 meter hoog we reden nog maar 39 km per uur en de brandstofpompen bleven maar kreunen. Wim deed iets met de brandstofpompen en daar ging het weer, ook voor ons zelf was het afzien zo hoog, je moest veel blijven drinken anders kreeg je hoofdpijn. De volgende passen waren nog hoger, de hoogste was 4839 meter hoog en daar ging de mus in volle vaart over heen, volgens Wim omdat we net nieuwe benzine hadden getankt en ook omdat de tankdop los is geweest. Daarna gingen we de grensen over van Argentinie en Chili dat ging vrij goed met de goede carnets en formulieren, s'avonds in het hotel kregen we te horen dat we de dag winnaars waren, en we hadden niet eens op tijd geklokt bij de start. We hebben tijd om de was te doen want we blijven 2 nachtjes in San Pedro de Atacama in Chili.