Matchupitchi, verlaten stad
13 november 2010 - Balcarce, Argentinië, Argentinië
Rally Mashupitchu
Na een zeer gezellig Dinner met een goede locale wijn was natuurlijk de nachtrust te gering om s’morgens 3.45 uur fit aan de excursiereis naar Matchupitchu te gaan beginnen maar toch.
Samen met Do Meus en echtgenote Els, Jan Altena en monteur Bert, en vier andere deelnemers ging het in een Mercedes busje gedurende eerst 1,5 uur door de bergen naar het treinstation.
Hier werd het inmiddels licht en we zagen ouderwets hoe de trein gerangeerd werd ( Diesel van redelijke ouderdom) voor een 3 tal wagons die er keurig uitzagen met stewardessachtige hostesses die onderweg een broodje en lauwe koffie serveerden.
De boemeltrein naar Matchupitchu was een bijzondere ervaring, het was smalspoor en de wagons hobbelden keurig achter de locomotief de bergen in.
Bij iedere oversteek klonk er driemaal een luid fluitsignaal wat het eventuele verkeer diende te waarschuwen. In Peru zijn de spoorwegovergangen dus niet bewaakt.
Na twee uurtjes trein en een prachtige landschapswissel van dor landklimaat naar tropisch regenwoud kwamen we in Matchupitchu aan op een keurig perronnetje waar de locale ondernemers juist hun stalletjes aan het openen waren om diverse waren aan te prijzen.
Een kleine oudere slecht Engels spreken de gids melde zich en sommeerde ons in de volgende bus plaats te nemen die ons naar de berg waar de verlaten stad van de Inca’s lag.
Het was een tocht door het woud flink naar boven de berg op, maar de buschauffeurs waren zeer handig en op elkaar ingespeeld en deden het goed op de grevelwegen.
Er kwamen normaal 3000 tourristen per dag die in busjes per 30 naar boven getransporteerd werden dus 200 bustochten !!
De sfeer was goed, we waren niet fit en ook de hoogte was goed te voelen.
Boven op de berg verscheen een prachtig landschap met tussen vier bergtoppen een berg met de ruines van deze verlaten stad.
De stad is gebouwd rond 1500 uit de bestaande rotsen werden hoofdzakelijk granieten stenen pas geslepen en bewerkt om daar allerhande gebouwen te construeren en in diverse lagen teeltvlakken voor groente en fruit aangelegd
Het was een zeer indrukwekkend geheel en daar rondlopend via de vele stenen trappen ging je nadenken hoe het toch mogelijk was dat een zo ingenieuze stad met een indrukwekkend water verzorgingsysteem zo ten onder gegaan kon zijn.
De gids kon het ook niet verklaren.
Het kon zijn dat men gevlucht was voor de oprukkende Spanjaarden of dat een speciale ziekte de stad getroffen had.
In 1912 werd de stad in herontdekt en enkele jaren later tot monument verheven.
We troffen er alles aan, van werkplaatsen voor wolverwerking van de lama’s tot een zonnetempel met drie ramen die dienden voor de opkomende zon te registreerden om zo te kunnen bepalen wanneer het ideaal was om te zaaien.
We kregen respect voor het hoge niveau van precisie en kunde van de zeer ingenieus gemaakte stad.
Ondanks de lange reis en het vele klimmen was het zeer de moeite waard en in onze ogen een geweldige cultuurervaring.
De reis terug was laat gepland het was erg druk, maar onze reisleider lukte het om een vroegere trein te bemachtigen van 1530 uur en zo kwamen we in het donker rond 7 uur weer in ons hotel in Cusco aan.
Zeer vermoeid werd er vervolgens snel het bed opgezocht.
De volgende dag een mooie tocht naar Puno een grotere plaats aan het Titicaca meer, het hoogste grote meer ter wereld op 3822 meter hoogte
Het was een prachtige tocht. Peru is een land in ontwikkeling en in deze regio was erg veel activiteit.
Net voor zonsondergang kwamen we in ons Hotel aan prachtig aan het meer gelegen.
Voor de realia-enthousiasten: we hadden twee stevige regularities op gravel, een navigatie op waypoints, welke bij ons mislukte vanwege uitval van de GPS en de tweede was een route met wisselende snelheden via gravelwegen door de bergen wat we goed deden.
De resultaten bleken toch niet tegen te vallen en eindresult was een 7de plaats voor de 1 ste dag van deze nieuwe sectie. De Mustang snort weer lekker, de benzine is hier heel betaalbaar en de wegen vrij goed , dus we genieten. Het weer is fantastisch!!
Separaat proberen we wat foto’s op de site te krijgen.
Groeten
Wim en Nel
Veel over gelezen. Boeiend, ook om de verhalen die je erbij kunt verzinnen/bedenken.
Van de week was hier het bericht dat er in Peru weer een "nieuwe" indianenstam was ontdekt, eigenlijk herontdekt, want ook in 1912 was die stam al gesignaleerd.
Fijn dat de tocht zo goed verloopt en je zoveel opsnuift.
Hartelijke groeten, Nel en Camiel, Beugen
Wij hebben Uw beschrijvingen van de omgevingen en Uw belevenissen met veel interesse gelezen, prachtig!!!!
met de race doe zo verder en het zal wel lukken.
Tot volgende beschrijving.
Succes en groetjes van
Leo en Marie Jeanne