Peru, prachtig land met warme mensen

Rally beslommeringen

Peru in

Zaterdag 3 november aan de grens  van Chili naar Peru  weer ontdekt hoe fijn het in onze Eu geregeld is

We zijn vroeg naar de grens vertrokken en waren rond 8 uur ter plaatse

Het was een grote redelijk moderne grens post en  in den beginne leek het dus geen enkel probleem.

Met het tonen van de papieren bleek echter dat er maar een ambtenaar was die onze gegevens op een papier kon intikken en hij tikte maar met twee vingers!

Als dat document was ingevuld en gestempeld konden we naar een ander loket om  daar onze paspoorten te laten stempelen en zouden we kunnen vertrekken.

Het duurde en duurde, we deelden nummers uit voor de rangvolgorde en gelukkig  was er ook wat drinken te koop.

Om 1730 uur waren we met de laatste 5 auto’s eindelijk er doorheen en konden we aan de rallydag beginnen. Nog ca 400 km te gaan met het geluk dat de klok 2 uur teruggezet kon worden. Gelukkig waren de wegen redelijk tot zeer goed. We zagen een prachtige zonsondergang in  prachtige kleuren ( uniek!) en via drukke aanvoerwegen bereikten we om ca 12 uur ( nieuwe tijd) het prachtige hotel  Liberatador  in Arequipa   

Hier werd nog een goede lunch geserveerd en wetende dat de volgende dag slechts 200 km  bedroeg konden we rustig gaan slapen.

Gezien ons ritme en het tijdsverschil waren we om 7 uur weer helemaal klaarwakker en na een goed ontbijt besloten we de stad in te gaan en s’middags pas te gaan rijden.

De stad was prachtig, zeer gezellig en schoon, op het hoofdplein werd de vlag gehesen met veel vertoon en was het een gezellig samenzijn. Vervolgens zijn we een oud klooster wezen bekijken wat recent voor  het publiek werd opengesteld

Het was een speciaal klooster, je werd als non alleen toegelaten indien je echt Spaans bloed had en een schat mee bracht van 1000 gouden Pesos

Het klooster was gebouwd  als stadje en voor die tijd zeer lux opgezet met vele wandschilderingen en van alle gemakken voorzien. Men hield slaven voor het vele werk.

S'middags  hoog door de Andes naar Chivay, een prachtige plek  op ruim 3000 meter hoogte waarin we de Mustang hoog moesten laten klimmen ( 4890 meter) en het pitoresque Hotel pension met appartementjes bereikten

Het koelde snel af rond 1700 uur zodat bij aankomst een warme open haard heerlijk was.

Het biertje bij het kampvuur was onvergetelijk. We hadden een schilderachtig twee kamer appartementje met een elektrische kachel en een hoog bed. Zeer speciaal. In het hoofdgebouw zat een vrouwtje te weven en een local te sherpa's en sjaals te naaien.

Hele mooie spulletjes waren natuurlijk te koop en ook wij moesten dan ook wel een herinnering mee nemen. De groep was verdeeld in twee Hostels en vandaar dat we opgehaald werden om in het andere Hostel om 20.00 uur te gaan eten.  Deze Hostel lag lager in een dal en was alleen via een slechte grindweg te bereiken. Een bruisende rivier met houten bruggetjes vlak langs dit gebouw maakte  het kompleet.  Er was muziek  van de lokale dans en muziekgroep die een hele mooie panfluit voorstelling gaven met dans en toneel tijdens een prima maaltijd.

De uitslag van de rit die dag was prettig we stonden op 3^de plek en de 8^ste plaats totaal.

De taxibus kon vervolgens de berg niet meer op, hij verbrande de koppeling en we moesten duwen en lopen, een zeer steile helling op.

Bovengekomen bleek er ook nog een band stuk, dus een andere taxi regelen.

Moe maar voldaan kwamen we in ons appartementje en hadden een geweldige nachtrust.

De volgende morgen 5.30 uur op want de start voor een lange berg etappe was om 7 uur exact.

De route begon gelijk met een regularity de bergen in met een gemiddelde snelheid van 60 km per uur en diverse geheime meetpunten. Naar ons gevoel deden we en onze mus het goed, het was totaal een rit van ruim 730 km. Deels hadden we vele putholes die behoorlijk groot waren, deels hadden we ook prima wegen en  tegen 1800 uur bereikten we het prachtige centrum hotel in Cusco

De auto stuurde moeilijk en  ratelde bij het nemen van een bult of puthole, hij was dringend aan inspectie toe. 

Cusco was het einde van de tweede  sectie( de rally kent er drie en iedere sectie wordt afgerond met een totaalstand) we hadden een perfect Dinner en  kregen we de uitslag, goede dag gereden en geklommen naar de 7^de plaats overall. We waren tevreden.

Die dag was er aardig wat stuk gegaan, Ruud Muller opnieuw de koppeling stuk, hij was naar het Hotel gesleept, Ronald van Pelt de schokdemper geheel uit elkaar, Pit Linder zijn Mercedes trok niet meer en reed slechts zeer langzaam, de Mustang van Kies die al eerder over de kop gegaan was wilde de berg niet meer op.

De volgende morgen vroeg met Ronald van Pelt samen een garage gezocht door middel van een rondrit in de Datsun in de buurt. We hadden een adres van een Toyota garage gekregen en gingen op goed geluk.

Bij het zoeken zagen we een reparatiegarage van Nissan en besloten daar naar binnen te stappen

In ons gebrekkig Spaans ( ze verstonden maar een paar woorden Engels) hebben we aan een leuke receptioniste duidelijk proberen te maken dat we wilden sleutelen al dan niet met hun hulp en vooral op de brug( er stond er 4 )

Neen zij waren de hele dag bezet, maar praten en vertellen over rally en onze filmcrew  gaf het effect dat we toch met twee auto’s mochten komen.

We hebben vervolgens Ruud Muller gevraagd een flesje parfum te regelen en een flesje drank en zijn op goed geluk met vijf auto’s ( Wim sleepte Ruud) er naar toe gegaan.

De Parfum en de drank deden hun werk en alle bestaande reparaties gingen van de brug, we konden onze gang gaan met veel hulp en  in een super sfeer.

Onze filmploeg maakte een deels Spaanse reportage en ze waren vereerd!!

Tegen  1700 uur was iedere auto weer fit ( Onze mus moest  losgelopen schokbrekers van nieuwe rubbers voorzien hebbenen, de speling uit de stuurinrichting moest verholpen worden, er was een steen tegen de stuurstang gekomen en het spoor klopte niet meer dus sleten de banden scheef af, de koppeling moest afgesteld, het reservewiel erop in plaats van de versleten voorband, nieuw filter in de benzineleiding , uitlaat richten.)   We moesten totaal  220 Dollar afrekenen inclusief olie, onderdelen en hulp voor alle auto’s!

Naar een grondige douce en shrobbeurt  hebben we met Ruud  en Rob  een heel gezellig dineetje georganiseerd waarbij helaas de local wijn zo lekker was dat vooral ik iets te veel gedronken had om goed te slapen. Tijdsverschil, vermoeidheid en wijn  gaven geen goed slaap gedrag en we hadden een tour naar Matshupishi ( verlaten Incastad) gepland welke om 3.45 startte in het Hotel.

Daarover in het volgende bericht

 Nel en Wim